Vandaag is het een bijzondere dag. Moederdag! Een dag met genietmomentjes. Ik geniet van het extra lange uitslapen. De knuffels. De lieve woordjes. De zelfgemaakte en gekochte cadeautjes. De trotse en stralende blik op de gezichtjes van onze stoere jongens. Het lekkere ontbijtje. Me-time onder de douche. Van het zonnetje buiten. Hoe onze jongens zich heerlijk buiten vermaken in de zandbak en met een voetbal. Van het ijsje met drie bolletjes in plaats van twee. Gewoon omdat het moederdag is. 

Moederdag zal voor mij nooit meer hetzelfde zijn. 12 jaar geleden veranderde deze dag voor het eerst door een blijde gebeurtenis. Dat jaar was ik voor het eerst zelf moeder van onze prachtige oudste zoon. Zeven jaar geleden veranderde het weer en kreeg deze dag een dubbele betekenis voor mij. Een zoete dag met een bittere nasmaak. Deze dag zal mij altijd herinneren aan het gemis. Het gemis van in de middag opstap gaan naar mijn eigen moeder. Met onder mijn arm de hangfuchsia die zij zo mooi vond en dan ook ieder jaar vroeg. Het gemis van het kopje thee met die heerlijke aardbeienslof, die we ook bijna ieder jaar aten. Het gemis van de momentjes dat ik heerlijk met mijn moeder over koetjes & kalfjes praatte. En ik zag hoe zij zo ontzettend genoot van onze jongens. Hoe we soms de dag afsloten met een heerlijke barbecue. Een leegte, die zeer doet en verdriet brengt. 

Nu is mijn uitje ieder jaar het graf van mijn moeder. Om weer even samen met haar te zijn. Stil te staan bij. In gedachte te kletsen over koetjes & kalfjes. De jongens die vol enthousiasme de bloementjes water geven. Het graf aanharken. Ruziën om wie de kaars aan mag steken. Vol trots vertelt de een aan oma dat hij een sneetje in zijn vinger heeft. En de ander laat een kunstje op zijn step zien. ‘O ja, oma ik heb een sneetje in mijn vinger.’ ‘Kijk oma, wat ik kan op mijn step’. Alsof we gewoon op visite bij haar zijn. Zonder thee en aardbeienslof. Dat dan wel. En de hangfuchsia? Die is vervangen voor een bosje witte rozen. Wanneer we weglopen zeggen beide kereltjes ‘Fijne moederdag oma, doei!’  

We zitten buiten. Manlief naast mij. De barbecue daarnaast. Onze jongens hebben grote lol met de buurjongens. Keuvelen lekker buiten in het rond. Ik zit in de zon. Met mijn favoriete drankje. Na te genieten van alle fijne geluksmomentjes, het gemis en de fijne herinneringen op deze bijzondere dag. Moederdag, maar dan anders!

Liefs, Nic